Innovatieve bestraling voor een betere toekomst bij longkanker

Raymond had een actief leven, werkte als standbouwer en voetbalde fanatiek. ‘Ik merkte dat mijn conditie verslechterde. Als ik een trap opliep was ik buiten adem. Ik stond er niet zo bij stil, totdat mijn hoofd plotseling begon op te zwellen.’ Snel werd duidelijk dat hij een longtumor van zeven centimeter had. Deze duwde op de bovenste holle ader waardoor de bloedafvoer van zijn hoofd werd belemmerd. ‘Dat was natuurlijk schrikken. Het moeilijkste vond ik om het tegen mijn familie te vertellen.’ Een stent zorgde ervoor dat de bloedafvoer herstelde. Na diverse onderzoeken in het ziekenhuis werden uitzaaiingen uitgesloten en werd er een behandelplan opgesteld.

Vergelijking protonen en fotonen

Eerst kreeg Raymond chemo- en immuuntherapie om de tumor te laten slinken. Dat was nodig om te beginnen met bestraling. ‘De artsen stelden protonentherapie voor, vanwege de plek van de tumor vlakbij mijn hart.’ Protonentherapie is gerichter dan gewone bestraling (fotonen), waardoor gezond weefsel en omliggende organen gespaard worden. 

‘Toen ik hierover hoorde was ik meteen enthousiast, vooral omdat de bijwerkingen beperkt zouden zijn. Maar protonentherapie wordt niet zomaar vergoed. Maastro Clinic maakte daarom een planningsvergelijking. Hieruit bleek dat protonentherapie in mijn situatie de beste optie was. Na een uitgebreide intake startte de behandeling: vier weken lang, vijf dagen per week, tien minuten per keer.’

Praktische zaken geregeld

Het behandeltraject had een grote impact op het dagelijks leven van Raymonds gezin. ‘De kliniek ligt twee uur rijden van ons huis. Mijn vrouw moest werken en onze dochter naar school. Gelukkig konden we terugvallen op familie en vrienden. Daarnaast stonden de maatschappelijk werkers van Maastro Clinic klaar om alle praktische zaken te regelen. We verbleven in een mooi vakantiepark in de buurt. Van daaruit kon mijn vrouw werken en we konden er zelfs bezoek ontvangen. ’s Avonds gingen we soms uit eten in het gezellige Maastricht. Behalve een beetje keelpijn, had ik nauwelijks bijwerkingen. Het was een intensieve periode, maar ik kijk er met een goed gevoel op terug. Het was het absoluut waard.’

Raymond is voorzichtig optimistisch over de toekomst. ‘Na de protonentherapie is er bijna niets over van de tumor, al blijf ik voorlopig immuuntherapie krijgen om stabiel te blijven. Mentaal is het een ander verhaal. Het vertrouwen in mijn lichaam is toch wel beschadigd. Maar ik leer ermee omgaan. Langzaam pak in mijn oude leven weer op.’